Over loslaten enzo.....

Poehdiepoediepoeh
En dan zit ik hier voor het scherm (of is het achter het scherm? 🤔)
Om iets op te schrijven voor op mijn website van Lente Lente…… slik.

Eigenlijk had ik Ron (mijn lieve man) gevraagd om de hosting voor de website op te zeggen en het domein nog even aan te houden…. Maar loslaten blijkt niet alleen voor mij een uitdaging…. ook voor hem is het blijkbaar een ding.
Dus de website van Lente Lente blijft toch nog even bestaan.

Apart hoe stellig ik me voelde toen ik het besloot… maar hoe uitdagend het is om het loslaten in de praktijk te brengen, nu ik bezig ben met de eerste aanpassingen aan de website door te voeren.

Inmiddels heb ik alle informatie over de lessen en de yogavormen weggehaald….
Tjonge jonge wat is dat, ondanks dat ik nu aan het begin sta van iets nieuws, toch moeilijk.
Ron heeft het wellicht goed aangevoeld: dat ik voor het loslaatproces toch nog wat meer tijd nodig heb.

En wat zal ik schrijven? Waarover zal ik schrijven? Wat wil ik schrijven?
Ik weet het eigenlijk niet….

Ron heeft me al meerdere keren aangegeven dat ik de website voorlopig zou kunnen gaan gebruiken als een inkijkje van hoe mijn dagelijks leven er nu uitziet. Inzicht in de processen waar ik doorheen ga. En over de dingen waar ik nu mee bezig ben. Als een soort dagboek (maar dan niet dagelijks). Zoals de websitepagina’s die ik nu uit de publicatie heb gehaald (maar aan de achterkant wel nog bestaan) nu voor mij ook een soort van tijdlijn en dagboek zijn van wat ik allemaal gedaan heb.
Omdat schrijven voor mij, nu ik het eindelijk weer een stuk beter kan, echt een helende werking heeft en tegelijk ook nog eens als cognitieve training dient.
Ik ga er eens over voelen wat ik ermee wil…. wordt vervolgd.

Lees je dit en roept het iets bij je op? Voel je welkom om te reageren. Een gedachte, een vraag, of iets anders. Alles is welkom.

Liefs,
Fraukje 💖